niedziela, 13 września 2015

Gra życia.



Patrzę w lustro,
Widzę siebie.
Pewna sylwetka?
Pewna twarz?
Bujda!
Chorobliwa maska, którą mam.
Maska do roli, którą gram.
Oszukuję byty,
Oszukuję siebie,
Oszukuję was.
Odgrywam scenariusz, który gram.
Scenariusz, który pisze świat.
Kłamię do świata.
Udaję do ludzi.
Tworzę swój wyimaginowany świat.
Świat, w którym główną rolę gram.
Świat, w którym zatracam się, co dnia.
KJ

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz